Het boek van Yvonne Prins is een must voor iedereen die zijn ouders/schoonouders ondersteunt. Het schetst een realistisch beeld van de zaken waar je in de praktijk als mantelzorger tegen aan loopt en geeft daarnaast een mooi inkijkje in de leefwereld van de oudere.

 

Toen de gezondheid van haar ouders achteruit ging, stak psycholoog Yvonne Prins de handen uit de mouwen. Ze deed, regelde en organiseerde wat nodig was. Net zoals haar leeftijdsgenoten en vrienden met hún ouders deden: ze werden noodgedwongen deskundigen op het gebied van wetgeving, dagopvang, dementie, fysieke kwalen, onverstandig en zorgwekkend gedrag, tegendraadse ouders die moeilijk hulp accepteerden ("met mij gaat alles goed ")

 

Prins geeft aan dat je gedurende het proces veel informatie op doet maar iedereen is opnieuw het wiel aan het uitvinden.  Ze was verbaasd dat er geen boek bestond waar alle informatie overzichtelijk bij elkaar staat en schreef het daarom zelf.

 

Het boek geeft heldere en goed gedocumenteerde informatie over alle mogelijke aspecten van 'zorgouders'. Tevens besteedt ze veel aandacht aan de psychologische kant van de zaak. Zoals valkuilen voor mantelzorgers, schuldgevoel, verklaringen van bepaald gedrag van ouderen('niet klagen maar dragen'), rouw bij ouderen en hun kinderen over de aftakeling en de impact van een kwakkelende ouder op de onderlinge familieverhoudingen.

 

Ze beschrijft 'een ongemakkelijke waarheid' over ouder worden. Vaak gaat het goed en redden mensen zich heel aardig, maar dat is niet altijd zo. In dat geval is het voor iedereen prettig om te weten dat je terecht kunt voor hulp en ondersteuning. Respijtdag, logeerhuizen, casemanagers en mantelzorgmakelaars. Lang niet iedereen weet van het bestaan.

 

bron : Leeuwarden courant, 6 augustus.